به نام عشق به نام خدا خالق انسان، به نام انسان خالق غم ها، به نام غم ها بوجود آورنده ي اشكها، به نام اشک تسکين دهنده ي قلبها، به نام قلبها ايجادگر عشق و به نام عشق زيباترين خطاي انسان
ای دوست پای هر گلی خار مشو ، با هر که دم از عشق میزند یار مشو
هر موقع خواستي از كسي جدا بشي يادت نره بهترين راه اينه كه بهش بگي براي هميشه خدانگهدار، شايد طرف مقابلت ناراحت بشه و قلبش بشكنه ولي بهتر از اينكه منتظر بمونه
عاشقت خواهم ماند بي آنکه بداني
دوستت خواهم داشت بي آنکه بگويم
درد دل خواهم گفت بي هيچ گماني
گوش خواهم داد بي هيچ سخني
در آغوشت خواهم گريست بي آنکه حس کني
در تو ذوب خواهم شد بي هيچ حراراتي
اينگونه شايد احساسم نميرد
هر رهگذری محرم اسرار نگردد
صحرای نمک زار ، چمن زار نگردد
هرجا که رسیدی مکش طرح رفاقت
هر کس که به تو یار وفادار نگردد
صبر کردن دردناک است ، و فراموش کردن دردناکتر ، ولی از این دو دردناک تر این است که ندانی باید صبر کنی یا فراموش . . .
طعنه بر خاریی من ای گل بی خار مزن من به پای تو نشستم که چنین خار شدم
آفتاب پنجره را میشناسد ٬ حتی اگر بسته باشد مهتاب به دیدارم میآید حتی اگر خسته باشد و دل هوای تو را دارد حتی اگر شکسته باشد . . .
آدما از جنس برگند . گاهی سبزند ، گاهی پائیزن و زردند . زمستون دیده نمیشن . تابستون سایبون سبزند. آدما خیلی قشنگن . حیف که هر لحظه یه رنگند …
ای جدایی تو بهترین بهانه برای گریستن بی تو من به اوج حسرتی نگفتنی رسیده ام ای نوازش تو بهترین امید زیستن در كنار تو من زاوج لذتی نگفتنی گذشته ا
روزی كه فریاد زدی و گفتی دوستت دارم گفتم بلند تر نمی شنوم امروز كه در گوشم گفتی دوست ندارم گفتند آرومتر بقیه می شنوند
