نقش جدایی

عمری برای ما شدن از من گذشتم ایدریغ
اما ز دست جور تو آخر بریدم نا رفیق

من با تو بد کردم مگر، اینگونه طردم میکنی؟
در انتظاری مثل زهر پژمرده زردم میکنی

آخر قرار ما نبود این سرنوشت جانگداز
من باشم و تنهایی و قلبی پِر از رازو نیاز

گفتی که بی من راه تو در اتنهای بیکسی ست
حالا ولی حس میکنم احساس تو اینگونه نیست

درمانده کردیم ز درد،دیگر ندارم آرزو
با قلب خونین میبرم از تو شکایت تا به او

گویا که بی من نیستت دیگر ملال خاطری
حس میکنم داری مرا از یاد کم کم می بری

شاید که عمر عاشقی دارد به آخر میرسد
تقدیر با دستی سیاه نقش جدایی میکشد

دیگر نمیخواهی مرا انگونه که می خواستی
چشمت به طعنه گویدم ای زود باور باختی

این بود آن رویای کال در وعدهایی بی دوام؟
دیدی چگونه پخته شد با حرفهایت قلب خام؟

حالا برو خشنود باش از اینکه بشکستی مرا
با اینهمه نفرین به من ،گر کنم نفرین ترا

اما حقیقت روشن است آخر پشیمان میشوی
می آیی،اما غیر یاد از من نمانده پیکری

شاید که اسم شعر را تهدید بگذاری و باز
با این بهانه جدید ،حمله کنی برمن به تاز

عیبی ندارد نازنین،تقدیر من خاکستریست
انگار وقت زاذنم جغدی به بالینم گریست