فروغ فرخزاد
نگاه کن که غم درون دیده ام ،چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه سیاه سر کشم،اسیر دست آفتاب می شود
نگاه کن تمام هستیم خراب می شود،شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد،مرا به دام می کشد
نگاه کن تمام آسمان من پر از شهاب می شود
تو آمدی زدورها و دورها،زسرزمین عطرها و نورها
نشانده ای مرا کنون به زورقی ،زعاج ها،زابرها،بلورها
مرا ببر امید دلنواز من،ببر به شعرهاو شورها
به راه پر ستاره می کشانیم،فراتر از ستاره ها می نشانیم
نگاه کن من از ستاره سوختم،لبالب از ستاره گان تب شدم
چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل،ستاره چین برکه های شب شدم
چه دور بود بیش از این زمین ما،به این کبود غرفه های آسمان
کنون به گوش من دوباره می رسد،صدای توصدای بال برفی فرشتگان
نگاه کن که من کجارسیده ام،به کهکشان به بیکران به جاودان
کنون که آمدیم تا به اوج ها ،مرا بشوی با شراب موج ها
مرا بشوی با شراب موج ها،مرا بپیچ در حریر بوسه ها
مرا بخواه در شبان دیر پا،مرا دگر رها مکن مرا از این ستاره ها جدامکن
نگاه کن که موم شب به راه ما،چگونه قطره قطره آب می شود
صراحی سیاه دیدگان من ،به لای لای گرم تو
لبالب از شراب خواب می شود،به روی گاهواره های شعر من
نگاه کن تو می دمی و آفتاب می شود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر